Szeroki wachlarz zastosowań promieniowania synchrotronowego w wielu dziedzinach badań zarówno podstawowych, jak i stosowanych wynika z unikalnych cech tego promieniowania, a w szczególności z nadzwyczajnej intensywności w bardzo szerokim obszarze widmowym. Możliwość monochromatyzacji tego promieniowania dostarcza jedynego w swoim rodzaju narzędzia, pozwalającego na prowadzenie badań w zupełnie nowych obszarach poznawczych i technologicznych.

Promieniowanie synchrotronowe znacznie przewyższa klasyczne źródła promieniowania elektromagnetycznego. Ma bardzo dobrze skolimowaną wiązkę, zawiera fotony o szerokim zakresie energii - od promieniowania w dalekiej podczerwieni do twardego promieniowania rentgenowskiego, posiada także wysoki stopień polaryzacji liniowej lub kołowej.

Duża kątowa zdolność rozdzielcza pozwala m.in. na otrzymanie informacji strukturalnych dla białek i innych układów biologicznych, które nie mogą być otrzymane w postaci monokryształów. Ponieważ w projektowaniu i syntezie nowych leków niezbędnym jest prowadzenie systematycznej analizy strukturalnej, możliwość ta jest bardzo atrakcyjna dla przemysłu farmaceutycznego.

Techniki pomiarowe:

• metody dyfrakcyjne, albo ogólniej metody związane z rozpraszaniem promieniowania synchrotronowego
• metody spektroskopowe
• mikroskopia albo obrazowanie, prowadzone w szerokim zakresie długości fal od dalekiej podczerwieni do wysokoenergetycznego promieniowania rentgenowskiego.

Rys. Widmo promieniowania synchrotronowego

Zob. również: Promieniowanie synchrotronowe - Wikipedia